Κλινική Εικόνα

Η οστεοπόρωση εμφανίζεται με διάχυτους, επίμονους, ήπιας έντασης πόνους στην πλάτη (ραχιαλγία), ιδιαίτερα σε γυναίκες άνω των 45 ετών ή στην οσφυϊκή χώρα με την εικόνα οσφυαλγίας..

Μερικές φορές μεσολαβούν επώδυνα επεισόδια που οφείλονται σε μικροκατάγματα. Ο πόνος σε αυτές περιπτώσεις επεκτείνεται σαν ζώνη κατά μήκος των πλευρών, δεν βελτιώνεται με την κατάκλιση και υποχωρεί μετά από 3-4 εβδομάδες.

Αρκετά συχνή σε μεγάλες ηλικίες άτομα είναι η προοδευτική παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης σε κάμψη (χαρακτηριστική κύφωση). Σε αυτές τις περιπτώσεις ο ασθενής διαπιστώνει ότι χάνει προοδευτικά ύψος.

Πιο σημαντικός κίνδυνος όμως από την εμφάνιση οστεοπόρωσης είναι η δημιουργία καταγμάτων. Τα κατάγματα αυτά μπορεί να είναι είτε αυτόματα (συνήθως της σπονδυλικής στήλης) με τη μορφή καθίζησης των σπονδύλων είτε μετά από πτώση, συνηθέστερα στον καρπό, στον ώμο και στο ισχίο.

Σε προχωρημένα επίπεδα οστεοπόρωσης σε ηλικιωμένους είναι δυνατόν να υπάρχουν αυτόματα κατάγματα και στο ισχίο, παραπλανώντας το περιβάλλον ότι συνήθως ο ηλικιωμένος έπεσε και έσπασε το πόδι του ενώ αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πρώτα να σπάει αυτόματα το ισχίο και μετά να πέφτει ο ηλικιωμένος στο έδαφος.

Διάγνωση

Η διάγνωση της οστεοπόρωσης γίνεται:

1) με την κλινική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει λεπτομερές ιστορικό αναφορικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία μπορούν να προκαλούν οστεοπόρωση (επιβαρυντικοί παράγοντες).

2) ακτινολογικός έλεγχος για να διαπιστωθούν στις ακτινογραφίες τυχόν καθιζήσεις σπονδύλων ή ελάττωση οστικής πυκνότητας.

3) εργαστηριακές μέθοδοι. Η διάγνωση της οστεοπόρωσης εργαστηριακά γίνεται με την διπλή απορροφησιομέτρηση με ακτίνες-Χ (DEXA), μέτρηση που γίνεται είτε στο ισχίο είτε στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (μέτρηση οστικής πυκνότητας).

4) Εργαστηριακές εξετάσεις όπως ασβέστιο αίματος, επίπεδα βιταμίνης D, έλεγχος λειτουργίας του θυρεοειδούς κλπ.